به گزارش همشهری آنلاین، در این نمایشگاه 9 اثر اکریلیک بر روی بوم با ابعاد بزرگ بر اساس موتیف های گلیم و دست بافته‌های ایرانی در معرض تماشای عموم قرار دارد.
مریم رحیمی نمین در این نمایشگاه سومین مجموعه گلیم های خود را ارائه داده است اما این بار این گلیم ها دستخوش تغییراتی شده اند و قسمت هایی از آن ها نخ نما شده، آسیب دیده و از بین رفته اند و به شکلی متفاوت با نمایشگاه های قبلی او هستند.
این هنرمند جوان که علاقه وافری به نقاشی دارد تا کنون سبک های مختلفی از نقاشی را کار کرده واکنون حدود 5 سال است که بر روی دوفضای کاری متمرکز شده یکی این گلیم هایی است که سومین مجموعه اش را در این نمایشگاه ارائه داده است و به گفته خودش بسمت انتزاعی شدن پیش می‌رود و درنمایشگاه بعدی قصد دارد یکسری آثار انتزاعی از آن را ارئه دهد و دیگری فضای فیگوراتیوی است که با آن فرشته هایی را به تصویر می‌کشد.
او در مورد ایده پدید آمدن این آثار می‌گوید: چند سال پیش از طرف وزارت ارشاد مشهد سفارش کار برای هفته زن به من داده شد و من چندین موضوع را انتخاب کردم در نهایت بر روی موضوع «سنت و زن» متمرکز شدم و به دنبال این بودم که ببینم چه چیزی سنتی وجود دارد که ارتباط مستقیمی با زنان داشته باشد.
در این بین دیدم گلیم هنری است که مخصوص زنان و در عین حال سرشار از معنا و مفهوم است.
تاریخچه آن به این صورت است که به دختربچه ها ازسن کم آموزش می‌دهند تا گلیم ببافند تا برای زمانی که می‌خواهند ازدواج کنند در جهیزیه شان گلیم داشته باشند که هم باعث افتخار دختر و هم علاوه بر آن نشان عشقی باشد که او به همسرش تقدیم می‌کند که بار معنوی زیادی دارد.
این مسئله از نظر مادی هم نیز حائز اهمیت است و اگر روزی در زندگی مشترک با مشکلات مادی مواجهه شوند و دامشان یا زمین هایشان از بین رود با فروش گلیم امرار معاش می‌کنند.
در این مجموعه، گلیم برای رحیمی نمین تبدیل به نماد و سنبلی از فرهنگ شده و داستان های پشت آن جزئی از تاریخچه آن محسوب می‌شود که امروزه قسمت بزرگی از آن از بین رفته او در این مورد می‌گوید: در ایرانگردی هایی که داشتم، احساس کردم با عوض شدن تیپ دخترها در روستا، آنها دیگر حاضر نیستند گلیم ببافند و داستان های مربوط به این گلیم ها به شکل گذشته حائز اهمیت نیست.
رحیمی نمین برای به تصویر کشیدن این گلیم ها از مجموعه کتاب های گلیم استاد تناولی بهره گرفته ، وی در این مورد می‌گوید: من تمام کتاب های مربوط به گلیم ها را دارم در این بین باید از استاد پرویز تناولی تشکر کنم که مجموعه بسیار جامعی از انواع گلیم ها از شهرستان های مختلف تهیه کرده است.
او در این تابلوها علاوه بر رنگ هایی که پشت گلیم ها آورده است که نشان از رنگ هایی است که در طبیعت می بینیم، یک کادر از حاشیه گلیم ها هم دور تا دور بوم ها آورده است تا ارتباط مناسبی بین فضا و گلیم ایجاد کند.
در این آثار تیرگی هایی در زمینه کار وجود دارد که هنرمند بوسیله آن قصد دارد رنگ های طبیعت را نشان دهد و به شکلی به از بین رفتن طبیعت اشاره کند.
تاکید نقاش بر نقوش ایرانی و فریبندگی های هنرمندانه گلیم ها، نوعی تلنگر بر نسل جوان امروز است که میراث مادری خود را از یاد برده است.
مریم رحیمی نمین حدود 15 سال است که به شکل حرفه ای نقاشی می‌کشد و تا کنون در 13 نمایشگاه انفرادی و بیش از 25 نمایشگاه گروهی شرکت داشته است.
این نمایشگاه تا 20 دی ماه در گالری آتبین دایر است و علاقمندان می توانند همه روزه از این آثار در گالری آتبین واقع در خیابان ولی عصر، جنوب چهاراه پارک وی، کوچه خاکزاد، پلاک 42 دیدن کنند.
